Hacılar Höyüğün 8-9 km. daha doğusunda bulunan Kuruçay Höyük’te yaşam Hacıların bir dönem gerisinden, Erken Neolitik devir ile başlamaktadır. 1978–88 yılları arasında Prof Dr. Refik DURU tarafından yapılan kazılarda 13 yapı katı tespit edilmiştir. Bu tespitlere göre Erken Neolitikle başlayan kültür devri İlk Tunç Çağı ikinci döneme kadar sürmüştür. 11 metre yüksekliğindeki Höyükte Geç Neolitik, Erken Kalkolitik evleri, Hacılar’da olduğu gibi bir metre kalınlığında taş temeller üzerine kerpiçler konularak yapılmış kare ve dikdörtgen planlıdır. Ayrıca yerleşimin etrafı yer yer 120-140 cm. kalınlığında üç kuleli sur duvarına rastlanılmıştır. Bu çağın seramiği Hacılar benzeridir.
Kuruçay erken kalkolitiği kalın duvarlı kare planlı yapılar ile ön plana çıkmaktadır. Bu dönemde kent suruna ihtiyaç duyulmamıştır. Evlerin zemininde havan, el değirmeni gibi mutfak eşyalarına rastlanılmıştır. Çanak ve çömlekler genellikle bu yerleşmede daha önceki dönem ve Hacılar çanak çömleği ile benzerlik göstermekle birlikte geç kalkolitikte ince kenarlı kırılgan,koyu kahverengi renkli seramikler ortaya çıkmış form ve konu zenginleşmiştir. En önemlisi de bu dönemde madeni buluntular ele geçirilmiştir. Bunlar madenden yapılmış keski ve iğnelerdir.
Hacılara göre daha değişken devirler içeren Kuruçay’ da İlk Tunç yerleşimi ise, Höyüğün üst katmanlarındaki fazla tahrip olmuş olan ilk devresine rastlanılır. (M.Ö. 3.000-2.000) Burada mimari kalıntı özelliği gösteren buluntulara rastlanılmamış, çanak çömleği ise özensiz yapılmış İlk Tunç çağı seramiği ile ön plana çıkmaktadır.
