Bazen kendime soruyorum. Neden memleket için bu kadar uğraşıyorsun diye? Elinde güç olan, para olan, yetki olan uğraşmıyorken.Sonra kendi kendime cevaplıyorum. İnsanoğlu, bundan binlerce yıl önce mağaralarda yaşarken o dönemin koşullarını ve yaşam biçimini duvarlar çizmişler. Dünya’nın çeşitli yerlerindeki binlerce mağara çiziminde insanın “buradayız” deyişini görürüz. Kalıcı olma, eser bırakma özelliğini görürüz. İnsan olmak böyle bir temele sahiptir. Kendinden sonrakilere aktarma alışkanlığı vardır. Diğer canlılardan farklı olarak, yaşamını devretme özelliği vardır. Yalnızca kendisi için yaşamaz. Kendinden sonrakilere de aktarır. En zor koşullarda bile çizimler, objeler, sözlü anlatılar ile tecrübesini sonraki kuşağa iletir.İşte bende bu yazılarımı yazarken ve bu işimi yaparken de hep şunu hedefliyorum.Binlerce yıl önce yaşayan insan, mağaralara çizim yaparak o dönemi şartlarını bize aktarmış.Yani geçmişten bize bir eser bırakmışlar.
Eser bırakmak için sadece, devlet adamı, bilge ve sanatçı olmak ta gerekmiyor.Bu noktada ise herkes geleceğe bir eser bırakabilir.Bunun için de elindekilerle mutlu olmasını bilen, pozitif ,topluma katkılı ve bilinçli, geleceğe bilgi ve birimini aktaran, insanı insan olduğu için seven bireyler yetiştirmek gerekir.Şu anki yaşadığımız dönemde insanlar, artık mutluluklarını “para” ve “güç” denilen bir menfaat çukurunda buluyor.Eskiden küçük şeylerle mutlu olabilen insan oğlu, şuan doyumsuzluğun verdiği ihtişamla gösterişten, tepeden bakmaktan, küçümsemekten, toplumdan uzaklaşarak kendisini yeni bir hayal dünyasının içine atıyor.Bu noktadaki tavsiyem “Hiç kimse size cebinizdeki paradan, altınızdaki arabadan, yaşadığınız evden, giydiğiniz elbiseden, kullandığınız telefondan, gösterişinizden saygı duymaz.Sadece sizle ilgili bir menfaati varsa, o menfaatini gerçekleştiresiye kadar size alkış tutar o kadar…”
“İnsanın en faydalısı, insana faydalı olanıdır.” Şuan şunu düşünelim ; çevremize bakalım, yada kendimize bakalım.Ben insanlar için ne fayda sağlıyorum?İnsanlar için ne yaptım? Daha sonra çevremizdeki insanlara bakalım.Bu insanlar başkaları için ne fayda sağlıyor?.İşte biz bunu kendi menfaatlerimizden arınarak söyleyebilirsek eğer İnsanın en faydalısını, insana faydalı olanı bulmuş oluruz.
Yok olup gitmek nedir? Yok olup gitmek eser bırakmamaktır. Kendisi için yaşayan eser bırakmaz. Bugün insanlığın zengin üyelerini değil, eser bırakanları hatırlıyoruz. Büyük insanlık toplumu eser bırakanların gösterdiği yolda şekillendi. Mağaradakilere saldıran bencil insanlar değil, bizi düşünerek çizim yapanlar yaşadı. Onların sayesinde tehlikeyi ve faydayı öğrendik. Nice imparatorluklar yıkıldı. Nice krallar unutuldu. Ancak bizim için tecrübelerini yazan yazarlar yaşadı. Bizim için düşünen ve hayatı nasıl yaşamamız gerektiğini sorgulayan kişiler yaşadı.
Sözlerime yazımın başlığını da veren Hz. Mevlana’nın bu güzel sözünü paylaşmak istiyorum. “Kamil odur ki; koya dünyada bir eser, Eseri olmayanın yerinde yeller eser.”
twitter/@mehmetcan15
