3 Aralık Engelliler Gününü engelli kardeşlerimiz için dünyanın en önemli sorunu olan engelliler meselesini bir gün de olsa yeniden hissetmek ve o günü paylaşmak için olarak son derece önemli olduğunu düşünüyorum.
Engelli hemşehrilerimi her zaman yüreğimde hissediyorum.. Sosyal devlet ve sosyal belediyecilik ; yaşlısını, yoksulunu, düşkününü, engellisini kucaklayan ve toplum içinde uyumlaştıran devlet ve belediyeciliktir. Belediyenin yapması gereken şey, engelli vatandaşları sosyal hayata dahil etmek ve onlarla buluşturmaktır. Bu anlamda Burdur’da işbirliği yapacağım grupların başında engelli hemşehriler iledernekleri ve kurumları olacaktır.
BM, 1992 yılında, Dünya Özürlüler Günü’nü kabul etmiştir ve 1993 yılında da insan hakları meselesi içinde özürlülerin sorunlarıyla ilgili yeni başlıklar ve eylem planları yapmıştır. Bu bile bana göre üzerinde düşünülmesi gereken bir hadisedir. BM, kuruluşundan itibaren dünyada birçok ve muhtelif meseleyi önüne koymuşken, engelliyi ancak 90’lı yıllarda gördüyse ve bunu bir gün haline getirdiyse bunu insanlık ayıbı olarak kabul etmek gerekir.
3 Aralık Dünya Engelliler Günü’nde “Engelli Kim?” sorusunun sorulması gerekir. “Engelli fiziki eksikliği olan mı, yoksa bu sorunun bir parçası olmasına rağmen bu sorunu hissetmeyenler mi? Bu sorunlara karşı gönül penceresi açık olanlar mı, yoksa gönül penceresi kapalı olanlar mı engelli? Özürlüler Günü’nde asıl sorulması gereken soru budur” .
Sözde değil özde engellilerin yanında olacağım. Ekibimle birlikte Yaşam Merkezi adıyla bir merkez kurmak istiyoruz. Çocuğundan dolayı sosyal hayatı olmayan anne ve babaların, çocuklarını bir süreliğine bırakabilecekleri bir merkez kurmak istiyoruz. Diğer beldelerden gelen engelli kardeşlerimizin kalabileceği, mimarisi engelli kardeşlerimize uygun bir merkez yapmak istiyoruz.
Burdur engelsiz olacak.Issız olmayacak.
MİLLİYETÇİ HAREKET PARTİSİ
BURDUR İL BAŞKANLIĞI
Ülke nüfusumuzun yaklaşık on milyonu engelli vatandaşlarımızdan oluşmaktadır. Buda göstermektedir’ki her iki haneden birinde engellimiz bulunmaktadır.
Bu gün maalesef engellerimizin çoğu ülkemizde hayatlarını kolaylaştıracak sosyal imkan ve ortamlardan uzak bir şekilde yaşam mücadelesi vermektedir.
Yürüme engelli binlerce vatandaşımız ne üzücüdür’ki bir tekerlekli sandalye’ye bile hasrettir.
Yine binlerce vatandaşımız yatağa bağımlı olarak güneş yüzü görmeden ömür tüketmektedir.
Teknolojik imkânlarla veya yakınlarının yardımıyla hava alma imkanına sahip engellilerimiz ise altyapı yetersizliğinden bu imkanlarından bile doğru dürüst istifade edememektedir.
İş güçleri nispetinde çalışma hayatında yer alarak kimseye muhtaç olmadan geçimini sağlamak isteyen yine binlerce engelli vatandaşımız bulunmaktadır.
Engellilerimizin hayatını ve günlük yaşamını insan onuruna yakışır şekilde kolaylaştırmak Devletimizin asli görev ve sorumluluğunun yanında hepimizin’de bir engelli adayı olduğumuzu aklımızdan hiç çıkarmadan engellilerimize sahip çıkmak, bıkıp usanmadan sevgiyle ve şefkatle kucaklamak insani, İslami ve vicdani görevimizdir.
Tüm engelli vatandaşlarımıza huzurlu,mutlu bir yaşam dileklerimle en kalbi selam ve sevgilerimi sunuyorum.
